My View My Photo

มีโอกาสได้ไปงาน Robot World 2014 ปีนี้จัดที่เกาหลีใต้ เลยเก็บภาพความประทับใจมาใส่บล็อกซักหน่อย ^^ รูปแรกหลังลงจากเครื่องที่สนามบินอินชอน กำลังจะไปนั่งรถไฟเข้ากรุงโซล การขนส่งมวลชนของเกาหลีใต้ถือว่าดีมาก นักท่องเที่ยวสามารถเดินทางได้สะดวก สิ่งปลูกสร้างก็ดูดีมีสไตล์ ตอนไปถึงอากศไม่หนาวมากประมาณ 17 องศา ถือว่ากำลังดี ในตัวอาคารไม่ต้องเปิดแอร์ ประหยัดไฟดี ตู้เติมเงินอัตโนมัติ ไปถึงตอนแรกยังใช้ไม่เป็น และยังไม่มีตั๋ว เลยไปต้องซื้อกับพนักงานที่อยู่ใกล้ๆแทน ตั๋วรถไฟเข้าโซลราคา 10000 วอน ก็ประมาณ 300 บาท วิ่งฉิวไม่จอดซักป้าย ใช้เวลาประมาณ 45 นาที ถ้ามากัน 4 คนเค้าลดเหลือ 8000 วอนต่อคน ^^ น่ารักมากครับ ลงมาใต้ดินรอขึ้นรถไฟ สถานีรถไฟสวยดี อารมณ์คล้ายๆ Airport link บ้านเราแต่ผมว่าน่าใช้กว่า  ยืนรอรถไฟ ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่เพราะมาถึงวันอังคาร ออกจากไทย 8 โมง ถึงเกาหลีประมาณ 3 โมงกว่า ใช้เวลาบินประมาณ 4 ชั่วโมงครึ่ง ที่เกาหลีใต้เวลาเร็วกว่าบ้านเรา 2 ชั่วโมง ถึงปุ๊ปก็รู้สึกว่าโดนโกงเวลาไป 2 ชั่วโมงแหนะ ไม่ทันจะได้ทำอะไรก็จะมืดซะแล้ว ข้างในรถไฟเข้ากรุงโซล น่านั่งมาก ต้องนั

        ไม่ได้อัพเดทบล็อกซะนานเลย เป็นคนที่พอไม่ได้ทำอะไรที่เคยทำติดต่อกันนานแล้วก็ขี้เกียจ อยากทำ แต่ก็ไม่ทำ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เฮ่ออออออ.... วันนี้มาขอนแก่นมีเวลาว่างเลยมาเขียนซักหน่อย         ขอนแก่นเป็นเมืองที่ใหญ่มากเมืองนึง อาจไม่เท่าเชียงใหม่แต่ก็ใหญ่กว่ากระบี่บ้านเกิดผม แต่การจราจรที่นี่แปลกๆ ไฟแดงมีแค่ 2 จังหวะ ถ้าจะเลี้ยวต้องรอให้รถที่สวนมาไปหมดก่อนถึงจะเลี้ยวได้ ไม่มีไฟเขียวให้เลี้ยวเหมือนกรุงเทพฯ หรือจังหวัดอื่นๆที่ผมไปมา อาจารย์ผมเล่าให้ฟังว่าถ้ามาช่วงเปิดเทอม รถจะติดมากๆโดยเฉพาะหน้าโรงเรียน งืมๆ เบื่อรถติด         โชคดีที่โรงแรมที่ผมพักมีอาคารจอดรถที่สูงถึง 6 ชั้น บวกกับชั้นวางแท็งค์น้ำที่ต่อเพิ่มขึ้นอีก 1 ชั้นกลายเป็นเจ็ดชั้น สูงพอให้ผมเก็บภาพวิวของขอนแก่นได้ ถ่ายตอนเช้าหลังพระอาทิตย์ขึ้นมาได้นิดหน่อย อากศเย็นๆ กำลังดีเลยจัดพาโนรามามาหนึ่งรูป แสงอุ่นๆตอนเช้านี่สวยงามมากจริงๆ      

วันเคียงที่เชียงดาว         ไปเที่ยวดอยหลวงเชียงดาวมาครับ สนุก และมีความสุขมากๆ ได้ไปกับเพื่อนที่เคยลำบากมาด้วยกัน ได้ไปกับคนที่เรารัก เป็นทริปที่มีความสุขที่สุดครับ เป็นสถานที่ที่หนาวที่สุดเท่าที่ผมเคยไปมา ขนาดไปช่วงหน้าร้อนอุณภูมิต่ำสุดยังประมาณ 8 องศา ถ้ามาหน้าหนาวนี่ ผมยังจินตนาการไม่ออกว่าจะรู้สึกหนาวมากขนาดไหน แต่ถึงจะหนาวก็หนาวเพียงกาย ยังไงก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ ^^ เรานั่งรถนิววิริยะยานยนต์ ออกจากหมอชิตตอนประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ไปถึงอำเภอเชียงดาวราวหกโมงกว่าๆเห็นจะได้ ผมรู้สึกว่าไปถึงเวลานี้กำลังดี ถ้าเร็วกว่านี้คงจะลำบาก คนที่นี่ตื่นเช้า...คงเป็นธรรมดาของคนต่างจังหวัด แต่มันไม่ค่อยธรรมดาสำหรับผม หลังจากโทรหาลุงบั๊ก คนที่จะมารับและพาเราไปทำเอกสารที่อุทยานก่อนขึ้นดอย ตามแผนตอนแรกที่วางเอาไว้ กลับกลายเป็นว่าลุงแนะนำให้ไปหาซื้อของกินของใช้ในตลาดก่อน ตลาดอยู่ห่างจากจุดที่เราลงรถประมาณ 100 เมตร อาหารหลักที่เราเลือกซื้อคือมาม่าครับ ^^ เพราะไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ทำอาหารกันมา และทำอาหารกันไม่ค่อยเป็น เราเลยวางแผนกันว่าจะกินอะไรที่มันง่ายๆ เอาแค่พอให้อิ่มท้องก็พอ เพราะจุดประสงค์หลักของ