My View My Photo

      เช้านี้อยู่ที่เชียงใหม่ พักโรงแรมบีทู โรงแรมดูสวยดี ราคาไม่แพง แต่มีทุกอย่างที่โรงแรมต้องมี ห้องใหญ่ น่าจะมีหลายขนาดให้เลือก ห้องผมนอนกัน 3 คน ก็มีสามเตียง นอนสบายเลย ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเตียงธรรมดา 2 เตียง กับเตียงเสริม 1 เตียงซะอีก ;)) มีอ่างอาบน้ำให้ด้วย ใหญ่มาก แต่สายฝักบัวสั้นไปหน่อย ข้างหลังห้องเป็นสวน เงียบสงบดี ตื่นมาไม่เจอเสียงรถให้วุ่นวาย       ระหว่างทางมาเชียงใหม่ผมหยิบหนังสือเรื่อง ทำน้อยให้ได้มาก ติดมือมาด้วย ไว้อ่านบนรถ จากกรุงเทพฯถึงเชียงใหม่ ขับแบบสบายๆก็ประมาณ 7 ชั่วโมง อ่านได้หลายบทเลยทีเดียว เนื้อหาในหนังสือจะเกี่ยวกับการจัดการความคิด และชีวิตของตัวเราเอง เพราะว่าคนเราเสียเวลากับเรื่องที่ไม่สำคัญมากเกินไปในชีวิต จนไม่ค่อยมีเวลาทำสิ่งที่สำคัญกับตัวเองจริงๆ หนังสือเล่มนี้ผู้เขียนแบ่งปันวิธีคิด วิธีการใช้ชีวิตเอาไว้ดีทีเดียว อ่านง่ายไม่น่าเบื่อ เพราะเกือบทั้งหมดเป็นปัญหาที่เราเจอในกิจวัตรประจำวันจริงๆ เช่น การเสพติดอินเทอร์เน็ต การกินอาหารเร็วเกินไป(อันนี้ผมชอบมาก) การจัดการโต๊ะทำงานที่รกรุงรัง เป็นต้น อ่านแล้วได้แง่คืดได้ไอเดีย ได้แรงบันดาลใจดี แต่อย่างที่ผู้เข

วันนี้ว่างเลยขอดูหนังซักเรื่อง ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าจะดูเรื่องอะไรดี หาไปเรื่อยๆก็มาพบเรื่องนี้ เลยลองกดเข้าไปดูเป็นเรื่องเกี่ยวกับอเมริกันฟุตบอลระดับมัธยม ซึ่งทำสถิติชนะมาแล้ว150นัดรวด ทีมนี้มีทั้งความสามารถและความผูกพันธ์ของสมาชิกภายในทีม กีฬาเวลาเล่นด้วยจิตวิญญาณไม่ใช่เผื่อผลแพ้ชนะ ก็ยากที่จะแพ้ แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อผู้เล่นชุดใหญ่จบการศึกษา ทีมสำรองยังขาดทั้งฝีมือและความสามัคคี หนำซ้ำโค้ชคนเก่งที่ทำทีมมากว่า20ปียังมาล้มป่วยเพราะโรคเหี่ยวกับหัวใจ สถิติชนะรวด151นัดจึงจบลง ในจุดจบบางทีก็หมายถึงการเริ่มต้นใหม่ ทีมสำรองต้องพยายามฝึกฝนอย่างหนักเพื่อให้ก้าวออกมาจากเงาของรุ่นพี่เพื่อสร้างประวัติศาสตร์ของพวกเขาเอง แล้วเรื่องราวความประทับใจระหว่างเพื่อนร่วมทีมและโค้ชก็เกิดขึ้น เวลาเปลี่ยนเทคโนโลยีเปลี่ยนคนก็ย่อมเปลี่ยน หลักการเดิมๆที่โค้ชยึดมั่นมากว่า20 ปีเริ่มจะไม่แน่ว่าจะมีประโยชน์ต่อเด็กยุคดิจิทอลรึเปล่า แต่สุดท้ายพวกเค้าก็พิสูจน์ให้โค้ชเห็นว่า ผลแพ้ชนะหรือการทำลายสถิตินั้นมันไม่ใช่เรื่องสำคัญเลยเมื่อเทียบกับ"ทีม"  ยุ่น 8/02/2015