My View My Photo

        วันวิสาขบูชา วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา และเป็นวันสำคัญวันหนึ่งของชาวไทย และชาวโลกผมเป็นคนที่ผูกพันกับพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เด็ก ยายของผมชอบชวนผมไปทำบุญทุกวันพระ และผมก็ชอบศึกษาพุทธประวัติเอาซะมากๆด้วย จำได้ว่าครั้งนึงเคยขอแม่อยู่ที่วัดเพื่อวาดภาพเลียนแบบภาพฝาผนังของวัด ผมเป็นคนชอบวาดรูปแต่วาดไม่สวยหรอก แต่ก็มีความสุขเวลาได้วาด เมื่อก่อนตอนเด็กๆชอบเอากระดาษมาทาน้ำมันเพื่อให้มันใสๆ แล้วจะได้มองเห็นแล้ววาดตามได้ ภาพก็ออกมาสวยนะฮ่าๆ ก็เล่นลอกตามแบบซะขนาดนั้น จบเรื่องสมัยเด็กของผมก่อนแล้วกัน แต่ระยะหลังไม่ค่อยได้ไปวัดเท่าไหร่เพราะพอเข้าม.ปลาย ก็ไปอยู่หอพัก ก็เลยไม่ค่อยได้ไปวัดกับคุณยาย คุณยายก็ไม่ค่อยได้ไปวัดเพราะไม่มีใครพาไป แต่พอกลับบ้านทีไรผมก็จะชวนยายไปทำบุญอยู่บ่อยๆ ผมชอบบรรยากาศสงบของวัด มันทำให้จินตนาการได้ถูกปลดปล่อย แล้วก็ไม่มีใครมารบกวน มีความสุขดี ผมชอบนั่งสมาธิมากด้วยตอนเด็กๆ ดูหนังจีนเยอะหนะฮ่าๆ               ภาพนี้ถ่ายเป็นภาพแรกเลยเมื่อไปถึงพุทธมณฑล บอกตรงๆตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะไปถ่ายหรอก กลับมาจากศิริราช หันไปมองท้องฟ้า โอ้วว เมฆสวยจัง เคยถ่ายแต่ตอนกลางวันอยากลอง HDR

ตรามหาวิทยาลัย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ พระราชทานเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2512 สีน้ำเงินแก่ สมเด็จพระราชชนนีศรีสังวาลย์ (พระยศในขณะนั้น) พระราชทานเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2512 สนใจอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่: http://www.mahidol.ac.th/muthai/logo_mu.htm         สถานที่แห่งนี้เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับพวกเราชาวมหิดล "ลาน ม." หรือ "ลานพระราชบิดา" เป็นสถานที่นึงในมหิดลวิทยาเขตศาลายาที่ผู้คนชอบมาถ่ายรูปกัน ตอนผมเข้ามาปีหนึ่งไม่ได้สวยงามขนาดนี้ ผมก็จำไม่ได้แล้วว่าเป็นยังไงในตอนแรก แต่ภายหลังได้รับการปรับปรุง ตราสัญลักษณ์ได้ถูกทาสีใหม่ สวยขึ้นเป็นกอง แต่ถึงภายนอกจะเปลี่ยนไป แต่ผมเชื่อว่าภายในนั้นยังคงเอกลักษณ์ของความเป็นมหิดลเอาไว้ ผมชอบท่อนนึงของเพลง เทิดพระนามมหิดลมาก เหมือนที่ใส่ไว้ในรูป "อัตตานัง อุปมัง กเร เราจะทุ่มเทพลังกายใจ เพื่อสนองพระบาทไท้ พระทรงมุ่งใจตั้งปณิธาน" ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงนี้ จะมีแรงบันดาลใจ และกำลังใจเกิดขึ้นเสมอ และรู้สึกขนลุกทุกครั้ง ผมไม่ค่อยทราบพระราชประวัติของพระองค์ท่านมากนัก แต่เท่าที่รู้คือพระองค์ท่านทรงเสียสละอย่างมา