วันเคียงที่เชียงดาว ตอนที่ 1

วันเคียงที่เชียงดาว

        ไปเที่ยวดอยหลวงเชียงดาวมาครับ สนุก และมีความสุขมากๆ ได้ไปกับเพื่อนที่เคยลำบากมาด้วยกัน ได้ไปกับคนที่เรารัก เป็นทริปที่มีความสุขที่สุดครับ เป็นสถานที่ที่หนาวที่สุดเท่าที่ผมเคยไปมา ขนาดไปช่วงหน้าร้อนอุณภูมิต่ำสุดยังประมาณ 8 องศา ถ้ามาหน้าหนาวนี่ ผมยังจินตนาการไม่ออกว่าจะรู้สึกหนาวมากขนาดไหน แต่ถึงจะหนาวก็หนาวเพียงกาย ยังไงก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ ^^

เรานั่งรถนิววิริยะยานยนต์ ออกจากหมอชิตตอนประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ไปถึงอำเภอเชียงดาวราวหกโมงกว่าๆเห็นจะได้ ผมรู้สึกว่าไปถึงเวลานี้กำลังดี ถ้าเร็วกว่านี้คงจะลำบาก คนที่นี่ตื่นเช้า...คงเป็นธรรมดาของคนต่างจังหวัด แต่มันไม่ค่อยธรรมดาสำหรับผม หลังจากโทรหาลุงบั๊ก คนที่จะมารับและพาเราไปทำเอกสารที่อุทยานก่อนขึ้นดอย ตามแผนตอนแรกที่วางเอาไว้ กลับกลายเป็นว่าลุงแนะนำให้ไปหาซื้อของกินของใช้ในตลาดก่อน ตลาดอยู่ห่างจากจุดที่เราลงรถประมาณ 100 เมตร อาหารหลักที่เราเลือกซื้อคือมาม่าครับ ^^ เพราะไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ทำอาหารกันมา และทำอาหารกันไม่ค่อยเป็น เราเลยวางแผนกันว่าจะกินอะไรที่มันง่ายๆ เอาแค่พอให้อิ่มท้องก็พอ เพราะจุดประสงค์หลักของการมาครั้งนี้คือมาเที่ยว : )

        หลังจากซื้อเสบียงเสร็จเราก็กินอาหารเช้ากันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวในตลาด กินยังไม่ทันเสร็จ ลุงบั๊กก็ขับรถมาจอดหน้าร้าน ลงจากรถ แล้วหันมายิ้มให้กับพวกเราทันที ผมยิ้มกลับด้วยความเขินปนงง งงว่าใช่ลุงบั๊กรึเปล่า แต่ก็เข้าใจว่าลุงแกคงรู้ได้ไม่ยากว่าเป็นพวกเรานี่แหละที่ติดต่อกับแก เพราะแถวนั้นมีแต่พวกเราที่ดูจะเป็นนักท่องเที่ยวอยู่กลุ่มเดียว หลังจากจ่ายเงินเสร็จ ก็ขึ้นรถลุงบั๊ก ไปทำเอกสารที่อุทยาน รับลุงจรูญและลูกหาบ แล้วก็ขึ้นดอยไปจุดสตาร์ท ขอบแกเลยว่าทางเด่นหญ้าขัดนั้น เดินง่ายแต่ขับรถขึ้นไปถึงจุดเริ่มเดินนั้นยากมาก ผมไม่แนะนำให้นั่งกระบะหลังเด็ดขาดครับ

อุณหภูมิที่จุดออกตัวอยู่ที่ประมาณ 16 องศา เย็นกำลังดี เหมาะแก่การเดินเป็นอย่างยิ่ง พวกเราจัดแจงแยกของที่จะให้ลูกหาบแบก กับของที่จะเก็บเอาไว้กับตัวเรียบร้อย เข้าห้องน้ำเสร็จ ก็ออกเดินโดยไม่รีรอ ตอนนั้นเวลาประมาณ 10 โมงกว่าๆ ตั้งใจว่าจะไปให้ถึงซัก 4 โมงเย็น จะได้มีเวลาทำอย่างอื่นก่อนจะมืด เพราะข้างบนไม่มีไฟฟ้า น้ำประปาก็ไม่มี หึหึ ถ่ายป้ายทางขึ้นดอยเอาไว้ด้วย อิอิ เหมือนดอกไม้จะช่วยเป็นกำลังใจบังตัวเลขหลักแรกของระยะทางเอาไว้ ไม่ให้เรารู้สึกเหนื่อยไปซะก่อน ระยะทางทั้งหมด 8,500 เมตร จากเด่นหญ้าขัดถึงจุดกางเตนท์อ่างสลุง 8.5 กิโลเอง แค่นี้ขอบอกว่า จิ๊บๆ ^^

ดอกไม้ที่พบระหว่างทางเดินมีหลายชนิดด้วยกัน แต่ก็ไม่รู้จักเลยซักชนิด ฮ่าๆ แม้ว่าลุงจรูญจะคอยชี้ให้ดูแล้วบอกว่านั่นชื่อดอกนั้น นั่นชื่อดอกนี้ แต่ก็รู้จักแค่ตอนที่ลุงแกบอกนั่นแหละ แต่ดอกนี้ผมรู้จัก มันคือดอกบัวตอง ตอนที่แห้งเหี่ยวแล้ว ลุงจรูญบอกว่าต้องมาช่วงพฤษจิกายน จะเหลืองอร่ามเต็มเลย งืม...ตอนนั้นคิด สงสัยต้องมาใหม่อีกรอบซะแล้ว



ที่เห็นไกลๆนั่นคือ ดอยพิระมิด สวยใช่มั้ยล่ะ มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ หลังจากเดินมาได้ซักพักหนึ่ง เริ่มเหนื่อยนิดๆ แต่ก็สนุกดี จะว่าไปนี่เป็นการเดินป่าครั้งแรกของผมเลยก็ว่าได้ ก่อนหน้านั้นที่เคยไปมาจะเป็นอารมณ์แบบพาหนะเข้าถึงตลอด ไม่เคยต้องลงแรงลงใจเดินทางไกลเพื่อไปพักค้างคืนแบบนี้ ซึ่งผมว่ามันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ ได้เห็นอะไรมากขึ้น ผมว่าธรรมชาตินั้นหลากหลาย และสวยงามมาก ที่ดอยหลวงนี่ไม่ได้เป็นให้เข้ากันทั้งปี ลุงจรูญบอกว่าพอหลังมีนาเค้าก็จะปิดป่าแล้ว คงจะให้ป่าได้มีเวลาพัก และส่วนหนึ่งผมว่าน่าจะมาจากกลัวไฟป่าด้วย เพราะผมรู้สึกว่าหญ้าแห้งมากๆ เสี่ยงต่อการเกินไฟป่าเหลือเกิน ลุงจรูญบอกว่าปีนี้หนาวมาก ทำให้หญ้าแห้งมากกว่าปกติ ถ้าเกิดไฟป่า มันก็จะรุนแรงกว่าปกติ เพราะเชื้อเพลิงมันดี... ผมคิดในใจ อย่าให้เกิดช่วงนี้เลย ^^ บนดอยหลวงนี่ไม่มีแหล่งน้ำ เพราะส่วนใหญ่เป็นเขาหินปูน ฝนตกมาก็ไหลลงข้างล่างหมด ไม่ค่อยอุ้มน้ำ แต่ผมว่ามันน่าจะมีทางน้ำใต้ดินนะ ไม่รู้สิ?  หลังจากเดินมานานพอสมควร เราก็มาถึงสามแยก จุดที่สองจุดเริ่มต้นมาบรรจบกัน ตรงจุดนี้ ค่อยชื่นใจหน่อย เหลืออีกไม่ไกลแล้ว โอ้สสสส

เหนื่อยจริงๆนะ ไม่ได้โกหก แต่มาด้วยกัน ยังไงก็ต้องไปด้วยกัน... ไปได้ไกล ต้องไปด้วยกันครับ ^^

ถ้ายังเดินไหว ก็ให้มองต่อไปข้างหน้า แต่ถ้าอ่อนล้า ก็ลองหยุดแล้วมองกลับมาข้างหลัง แล้วเราจะเห็นว่าเราเดินมาไกลแค่ไหนแล้ว : )

ในทีสุดก็มาถึงจุดหมายแล้ว อ่างสลุง ที่พักของเราบนดอยหลวงเชียงดาว

ที่นอนของเรา มีทั้งหมดสามหลัง อีกหนึ่งหลังแอบอยู่หลังเต้นท์สีเขียว ลุงจรุญและลูกหาบกางให้เสร็จเรียบร้อย 

สาวๆช่วยคุณลุงเตรียมอาหารเย็น มื้อนี้จะได้กินอาหารเมืองกันหล่ะ ลุงแกจะทำอะไรให้กินบ้างนะ ยังไม่มีใครรู้เลยซักคน ว่าเย็นนี้เราจะได้กินอะไร แต่อย่างน้อยก็ดีกว่ามาม่าหละ ^^

แอบขึ้นไปบนจุดสูงสุดของดอยหลวงก่อนน ทางขึ้นยากมาก แต่ขึ้นไปแล้วก็รู้สึกดีมากๆ

พระอาทิตย์ตกของวันแรก บนดอยหลวงเชียงดาว ผมว่าการได้นั่งมองพระอาทิตย์ตกนั้นเป็นช่วงเวลาที่เพลิดเพลินใจเป็นที่สุด

กลับลงมาก็เริ่มมืดหน่อยๆแล้ว อาหารเสร็จพอดี โอ้วววว น่ากินสุดๆ อร่อยทุกเมนูเลย ; b

ดาวบนฟ้าของค่ำคืนนี้ สมกับชื่อดอยหลวงเชียงดาวจริงๆ เพราะมันทำให้เรารู้สึกเหมือนได้อยู่เคียงกับดาวเลย

จัดภาพดาวหมุนมาเบาๆ ไม่กล้าถ่ายนานกลัวแบตหมด เพราะเอามาแค่สองก้อน 

คืนนี้เรารีบเข้านอนเพราะพรุ่งนี้เช้าเราต้องออกตั้งแต่ตีหเาครึ่ง เพื่อขึ้นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ยอดกิ่วลม งืมๆ สำหรับตอนแรก คงต้องพอแค่นี้ก่อน สำหรับคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ครับ ^^