Posts

Showing posts from 2013

ชิลๆ @ พิจิตร อีกนิดที่พิษณุโลก

Image
        เมื่อวานนี้มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยือนเมืองพิจิตร และเมืองพิษณุโลก         เมืองพี่เมืองน้องที่อยู่ติดกัน         ความสัมพันธ์ของสองเมืองนี้เท่าที่ผมทราบก็คือ         พวกเขาทั้งคู่มีบริเวณหนึ่งที่ปลูกมะม่วงเหมือนกัน         ถ้าผมจำไม่ผิด นอกจากพิจิตรกับพิษณุโลกแล้วยังมีเมืองเพชรบูรณ์มาขอเกี่ยวด้วย         ทำให้พื้นที่บริเวณนั้นเต็มไปด้วยสวนมะม่วง         เกษตรกรเล่าให้ฟังว่ามีเนื้อที่มากถึงประมาณ 150,000 ไร่ ครับ...ประมาณหนึ่งแสนห้าหมื่นไร่ กว้างแค่ไหนผมเองก็จินตนาการไม่ออก รู้แต่กว้างมว้ากกกกกครับ ^^         ที่ผมไปนั่นเป็นตำบลชื่อว่าตำบลวังทับไทร อยู่ในเขตจังหวัดพิจิตร         ถ้าพูดถึงพิจิตร จิตใต้สำนึกผมมักกระซิบบอกมาว่าให้นึกถึง ชาละวัน!!!         จระเข้ยักษ์ที่เป็นตำนานเล่าขานกันมายาวนานของสังคมไทย         ผมชอบละครเรื่องไกรทองมากครับตอนเด็กๆ เผื่อมีคนอยากรู้ : ) คริคริ         แล้วก็จริงอย่างที่ผมนึก รูปปั้นจระเข้ในชุดลูกไม้ลายไทยหลากท่าทางมีอยู่ทั่วสี่แยกเมืองพิจิตร มองแล้วก็น่ารักดีครับ แต่ไม่มีรูป ไปดูกันเอาเองแล้วกันนะจ๊ะ         มะม่วงขึ้นชื่อของที่นี

Organic Cafe' @ Farm to Table

Image
        ^^ วันนี้ไม่ได้ตั้งใจไปถ่ายรูป ตั้งใจไปกินมากกว่า เนื่องด้วยพรุ่งนี้เป็นวันดี วันมงคล(วันเกิดผมเอง) ส่วนวันนี้ก็เป็นวันดี วันมงคลเหมือนกัน (วันเกิดเพื่อนผม) ฮ่าๆ เราเลยชวนกันไปฉลองด้วยการกินไอติมที่ร้านน่ารักๆแถวๆปากคลองตลาด ชื่อร้านว่า Farm to Table หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าชื่อร้านนี้ได้มาจากไหน จากการสอบถามเจ้าของร้านแบบคร่าวๆไม่ลงลึกในรายละเอียดก็ได้ใจความว่า มาจากการที่ร้านใช้เครื่องปรุงจากไร่ของตัวเองที่เชีนงราย จึงเป็นที่มาของชื่อ Farm to Table นั่นเองครับ             เนื่องจากผมเป็นคนชอบทานไอศครีม วันนี้เลยสั่งแค่ไอศครีม ^^ มีให้เลือกมากมายหลายรสชาติเลยคับสำหรับไอศครีมที่นี่ ที่สำคัญเป็นไอศครีมออแกนิคด้วย ใช้ส่วนผสมที่เป็นออแกนิคล้วนๆ เพราะฉะนั้นผมว่าไม่ต้องห่วงเรื่องคุณภาพและประโยชน์ห่วงเรื่องรสชาติดีกว่า ซึ่งหลังจากที่ผมได้กินครบทั้ง 11 รสแล้ว ผมขอการันตีเลยว่า อร่อยทุกรสครับ ^^ รสไหนเป็นรสนั้นจริงๆ เนื้อแน่น นุ่มลิ้นมากๆ         นอกจากรสชาติของไอศครีม อีกอย่างหนึ่งที่ผมชื่นชอบก็คือถ้วยใส่ไอศครีมคับ เป็นถ้วยแบบมีหูจับคล้ายๆแก้วกาแฟ เสริฟพร้อมถาดรองที่เป็นไม้ ผมว่าสาว

Always Sunset On Third Street

Image
                เริ่มบทความใหม่ด้วยปกของหนังญี่ปุ่นเรื่อง Always Sunset On Third Street หรือแปลเป็นไทยว่า ถนนสายนี้หัวใจไม่เคยลืม เป็นเรื่องราวของถนนสายหนึ่งในเมืองโตเกียวประเทศญี่ปุ่น ที่เพิ่งผ่านช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นช่วงที่ญี่ปุ่นกำลังก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาใหม่ หลังจากการพ่ายแพ้ในสงคราม เนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคนในซอย เจ้าของร้านซ่อมรถซูซูกิ ออโต้ (ผมไม่แน่ใจว่าใช้เจ้าของเดียวกับบริษัทซูซูกิ ที่เรารู้จักเหรอเปล่า...)ซึ่งได้รับเด็กหญิงที่เพิ่งเรียนจบมาทำงาน แต่ด้วยความที่มีการศึกษาน้อยของเจ้าของร้าน จึงอ่านใบสมัครผิดเข้าใจว่าเด็กหญิงคนนั้นซ่อมรถที่ใช้เครื่องยนต์เป็น ทั้งๆที่ในใบสมัครเขียนไว้ว่าซ่อมรถจักรยาน จากความเข้าใจผิดนำไปสู่ความผูกพันธ์ที่ดูแล้วต้องน้ำตาไหลตามมา  เรื่องของหนุ่มนักประพันธ์ที่มีความฝันอยากเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวกับเด็กและเยาวชน ด้วยความหวังจะสร้างเด็กให้มีความคิดสร้างสรรค์ และรักการอ่าน แต่โชคไม่ดีที่วรรณกรรมของเขาที่ส่งไปทุกเดือน ไม่เคยได้รับรางวัลอะไรกับคนอื่นเขาเลย โชคชะตาพาให้เขามาพบกับเจ้าของร้านเหล้าซึ่งเคยเป็นนางรำมาก่อน และต้องม

การเดินทางที่ชื่อ อะทริปอุทัย

Image
        เมื่ออาทิตย์ก่อนได้มีโอกาสไปทริปที่พี่ก้อง ทรงกลด บางยี่ขันจัดขึ้น โดยมีอาจารย์ยงยุทธ เป็นผู้นำเที่ยว นี่เป็นทริปแรกที่ผมได้เข้าร่วม หลังจากได้มีโอกาสไปฟังเสวนาวิชาอะไรมา 3 หัวข้อ ความรู้สึกอยากมีส่วนร่วมในการเดินทางพร้อมกับอาจารย์ยงยุทธเกิดขึ้นหลังจากที่ผมได้รับฟังแนวคิด และทัศนคติของอาจารย์ แล้วรู้สึกเลื่อมใส อยากลองเดินทางกับอาจารย์ดูสักครั้ง         เป้าหมายของการเดินทางครั้งนี้คืออะไร เป็นคำถามที่อาจารย์ถามขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนที่ร่วมทริปมีโอกาสได้ตอบระหว่างนั่งรถทัวร์มุ่งหน้าสู่อุทัยธานี หลายๆคนมีเป้าหมายคล้ายๆกันคือ อยากไปเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของเมืองอุทัยธานี มีบ้างที่บอกว่าอยากไปหาอะไรแปลกใหม่ แต่รวมๆแล้วผมว่าส่วนใหญ่คงอยากเดินทางร่วมกับอาจารย์เหมือนผม          จากกรุงเทพถึงอุทัยธานีใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง ไม่ไกล้และไม่ไกลจนเกินไป 2 ชั่วโมงบนรถนั้นก็ได้ฟังอาจารย์เล่าให้ฟังถึงความเป็นมาของเมืองอุทัยธานีคร่าวๆ และฟังพี่นัท เล่าเรื่องความเป็นมาของราชวงศ์จักรีให้ฟัง น่าสนใจมาก รู้สึกว่ามีหลายเรื่องเกี่ยวกับประเทศไทยที่ผมไม่เคยรู้... เฝ้าดูพระอาทิตย์ตกดิน จากยอ