My View My Photo

                เริ่มบทความใหม่ด้วยปกของหนังญี่ปุ่นเรื่อง Always Sunset On Third Street หรือแปลเป็นไทยว่า ถนนสายนี้หัวใจไม่เคยลืม เป็นเรื่องราวของถนนสายหนึ่งในเมืองโตเกียวประเทศญี่ปุ่น ที่เพิ่งผ่านช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นช่วงที่ญี่ปุ่นกำลังก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาใหม่ หลังจากการพ่ายแพ้ในสงคราม เนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคนในซอย เจ้าของร้านซ่อมรถซูซูกิ ออโต้ (ผมไม่แน่ใจว่าใช้เจ้าของเดียวกับบริษัทซูซูกิ ที่เรารู้จักเหรอเปล่า...)ซึ่งได้รับเด็กหญิงที่เพิ่งเรียนจบมาทำงาน แต่ด้วยความที่มีการศึกษาน้อยของเจ้าของร้าน จึงอ่านใบสมัครผิดเข้าใจว่าเด็กหญิงคนนั้นซ่อมรถที่ใช้เครื่องยนต์เป็น ทั้งๆที่ในใบสมัครเขียนไว้ว่าซ่อมรถจักรยาน จากความเข้าใจผิดนำไปสู่ความผูกพันธ์ที่ดูแล้วต้องน้ำตาไหลตามมา  เรื่องของหนุ่มนักประพันธ์ที่มีความฝันอยากเขียนวรรณกรรมที่เกี่ยวกับเด็กและเยาวชน ด้วยความหวังจะสร้างเด็กให้มีความคิดสร้างสรรค์ และรักการอ่าน แต่โชคไม่ดีที่วรรณกรรมของเขาที่ส่งไปทุกเดือน ไม่เคยได้รับรางวัลอะไรกับคนอื่นเขาเลย โชคชะตาพาให้เขามาพบกับเจ้าของร้านเหล้าซึ่งเคยเป็นนางรำมาก่อน และต้องม

        เมื่ออาทิตย์ก่อนได้มีโอกาสไปทริปที่พี่ก้อง ทรงกลด บางยี่ขันจัดขึ้น โดยมีอาจารย์ยงยุทธ เป็นผู้นำเที่ยว นี่เป็นทริปแรกที่ผมได้เข้าร่วม หลังจากได้มีโอกาสไปฟังเสวนาวิชาอะไรมา 3 หัวข้อ ความรู้สึกอยากมีส่วนร่วมในการเดินทางพร้อมกับอาจารย์ยงยุทธเกิดขึ้นหลังจากที่ผมได้รับฟังแนวคิด และทัศนคติของอาจารย์ แล้วรู้สึกเลื่อมใส อยากลองเดินทางกับอาจารย์ดูสักครั้ง         เป้าหมายของการเดินทางครั้งนี้คืออะไร เป็นคำถามที่อาจารย์ถามขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนที่ร่วมทริปมีโอกาสได้ตอบระหว่างนั่งรถทัวร์มุ่งหน้าสู่อุทัยธานี หลายๆคนมีเป้าหมายคล้ายๆกันคือ อยากไปเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของเมืองอุทัยธานี มีบ้างที่บอกว่าอยากไปหาอะไรแปลกใหม่ แต่รวมๆแล้วผมว่าส่วนใหญ่คงอยากเดินทางร่วมกับอาจารย์เหมือนผม          จากกรุงเทพถึงอุทัยธานีใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง ไม่ไกล้และไม่ไกลจนเกินไป 2 ชั่วโมงบนรถนั้นก็ได้ฟังอาจารย์เล่าให้ฟังถึงความเป็นมาของเมืองอุทัยธานีคร่าวๆ และฟังพี่นัท เล่าเรื่องความเป็นมาของราชวงศ์จักรีให้ฟัง น่าสนใจมาก รู้สึกว่ามีหลายเรื่องเกี่ยวกับประเทศไทยที่ผมไม่เคยรู้... เฝ้าดูพระอาทิตย์ตกดิน จากยอ